Tüm interneti şu şekilde çalıştırılmaya kalkışıldığımızı düşünün:
Tek bir merkezi bilgisayar var ve tüm diğer bilgisayarlar bu ana makinaya bağlanmaya çalışıyor. Sistem sadece yavaşlamazdı muhtemelen tüm internet dururdu. Onun için böyle yapmak yerine birçok bilgisayar ve sunucunun birbirine bağlandığı bir yapı kullanıyoruz. Bilgisayarlar birbirine bağlanırken belli protokolleri kullanıyorlar: http, smtp, ftp. Yani önceden belirlenmiş belli kurallar çerçevesinde veri alışverişi yapıyorlar.
Benzer bir mantığın yönetim sistemlerinde uygulanmaya başlanması da yeni bir şey değil. 1995 yılında yüksek lisans tezimi yazarken konuyu epey incelemiştim. Özellikle hızlı tepki vermek gereken durumlarda network organizasyon denilen bu organizasyonlar eğer aralarındaki protokoller bilgisayarlardaki gibi önceden belirlenmişse geleneksel emir komuta zincirine göre daha hızlı yanıt verebiliyorlar. Protokoller aynı merkezden emir almayan bu nispi olarak daha küçük organizasyonların birbirlerine güvenebilmeleri için ön koşulu sağlıyor.
Ülkemiz depremlerin olduğu bir coğrafyada. Umarım bir sonraki depremden önce ilk olarak yapılarımız depremin etkilerini dikkate alan bir hale getirilir, sonrasında ise harekete geçme hızımızda iyileştirmeler yapabiliriz.
